Voor de crisis

Eind oktober 2019 opende ... smell stories ... haar deuren. We hadden beiden onze comfortabele job opgegeven om onze droom te realiseren: een niche parfumerie in hartje Brussel. “Of we gek waren?” was een vraag die zelfs journalisten ons stelden. Maar we waren overtuigd. We hadden er zin in, hadden de nodige plannen gemaakt en mooie merken geselecteerd die tot dan niet in Brussel te vinden waren. Het kon niet fout gaan.

De lock-down

En toen, op 13 maart van dit jaar, ging het rolluik letterlijk naar beneden en ging de winkel dicht. Net op het moment dat alles vlot begon te lopen en we meer en meer klanten blij konden maken met een uitzonderlijke geur. Zelfs in ons ‘worst case scenario’ hadden we dit niet voorzien.

Het duurde een paar dagen om te bekomen en te bezinnen. Plots lagen de straten van Brussel er akelig verlaten bij en leken alle toeristen in rook te zijn opgegaan. Wat nu?

Blijven ondernemen

Een webshop leek noodzakelijk om te kunnen blijven verkopen, en die hadden we. Toch beslisten we om die evengoed tijdelijk te sluiten. Ook de koeriers waren nu helden, en die wilden we niet nodeloos belasten.

We werkten van thuis aan de verbetering van onze website en webshop en vertaalden alles naar het Frans en Nederlands.  We zochten uit welke steun we vanuit de overheid konden krijgen om deze periode door te komen. Ondersteuning die er gelukkig snel kwam. We bleven onze klanten en volgers entertainen met foto’s en filmpjes op social media. Niet stilzitten en niet vergeten worden, was de boodschap.

De webshop

Na een maand ging de webshop terug open. Maar zo eenvoudig is het natuurlijk niet. Parfum kiezen op een website is niet evident. Aan een scherm ruiken valt tegen. Dus besloten we om in te zetten op samples, en bij elke aankoop van parfum een klein testertje toe te voegen, zodat klanten eventueel hun fles konden terugzenden als het parfum toch niet was wat ze ervan verwachtten. Dat zijn allemaal bijkomende kosten die je niet zomaar kan doorrekenen naar je klanten, maar de reacties zijn positief, en intussen verzenden we pakjes en samples doorheen gans Europa.

Creatief zijn

We zagen veel collega’s net als wij zoeken naar creatieve oplossingen. Kortingen, tot dan een zeldzaamheid in de niche parfumerie, doken plots overal op. Iets waar we als jonge starters moeite mee hadden. Dus besloten we het anders aan te pakken. In plaats van korting te geven, besloten we een deel van onze omzet te doneren aan DoucheFLUX, een organisatie die onder meer douches en een wasserijdienst aanbiedt aan kansarmen en daklozen. Want als er iets was wat je wel nog zag in de straten, dan waren het daklozen. Die hadden geen bescherming en konden niet in hun kot blijven.

De versoepeling

Eindelijk kwam er wat perspectief. Alle winkels konden terug opengaan vanaf 11 mei. Drie dagen waren we in de weer om alles te poetsen, op orde te zetten, te desinfecteren en om een vrolijke etalage te maken. De jacht op ontsmettingsmiddel, mondkapjes, posters, pijlen, en ontsmettingsdoekjes bleek moeilijker dan verwacht. Het leek of het allemaal zeldzame diersoorten waren. Moeilijk te vinden, en duur om te krijgen.

En wat mocht nu wel en niet? Parfum testen met een mondkapje aan, je moet het eens proberen… Uiteindelijk kregen we meer duidelijkheid van het stadsbestuur. Een beperkt aantal klanten tegelijk (twee om precies te zijn), afstand bewaren, ontsmetten, ontsmetten en weer ontsmetten. Klanten mogen de testflessen niet meer aanraken, moeten alleen komen, en mogen maar 30 minuten in de winkel blijven. Veel moeten en weinig mogen dus.

Op 11 mei deden we een eerste try-out met een klant. Het was duidelijk nog wennen om al die nieuwe regels tot een nieuwe gewoonte te maken, en tegelijk voor een leuke, persoonlijke klantbeleving te zorgen. Want dat laatste is net waar we als kleine, onafhankelijke parfumerie, het verschil mee maken.

Intussen zijn we een week open. Het doet deugd om ‘back in business’ te zijn, en om trouwe klanten terug te mogen verwelkomen. Maar ondanks het goede weer blijft het rustig op straat. Veel mensen wachten wellicht nog af, en hebben nog wat schrik om terug buiten te komen. Veel mensen hebben het met minder moeten stellen, en letten misschien wat meer op hun centen. Maar meer mensen kiezen nu ook bewust voor de lokale winkeliers, waar het minder druk is, en waar er tijd is voor een babbel, een persoonlijk onthaal, bijzondere producten.

Het doet ook deugd om de solidariteit onder de verschillende winkeliers uit de Sint Jacobswijk te voelen en de steun van onze leveranciers, net als wij stuk voor stuk kleine, onafhankelijke ondernemingen. Ze doen wat ze kunnen, maar ze willen evengoed overleven en vragen om begrijpelijke redenen meer dan vroeger betaling vooraf.

De toekomst

Stilaan begint de nieuwe, striktere manier van klanten ontvangen wat te wennen, zowel voor ons als voor de klant. Hoelang we zo zullen moeten blijven werken? Geen idee. Er zijn de feiten en hoe veilig we ons daarbij voelen. We blijven verder doen en plannen maken, al beseffen we nu dat ver vooruitplannen weinig zin heeft. Je hebt duidelijk niet alles zelf onder controle.

Het feit dat we zo’n kleine onderneming zijn is misschien nog onze grootste sterkte. We hebben geen lange vergaderingen nodig om te beslissen wat we moeten doen, en eens beslist, beginnen we er gewoon aan. Een ondernemer wil iets ondernemen.

Tot binnenkort in onze winkel! We blijven het plezant houden.